هرآنچه که باید درباره ی سکته مغزی و اقدامات پیشگیرانه آن بدانیم
سکته مغزی یک حالت بحرانی در سیستم عصبی است که ناشی از اختلال در جریان خون به یک ناحیه از مغز ایجاد می‌شود. این بیماری معمولاً به دلیل مسدودیت یا خروج خون از عروق خونی درون مغزی رخ می‌دهد و منجر به تلف و آسیب دائمی در سلول‌های عصبی می‌شود. سکته مغزی می‌تواند منجر به ناتوانی حرکتی در بخشی از بدن که تحت کنترل منطقه آسیب دیده در مغز قرار دارد، شود.
در واقع سکته مغزی یکی از شایع‌ترین علل مرگ و ناتوانی در جوامع است و به عنوان یک بیماری عصبی حاد شناخته می‌شود. در این حالت، جریان خون به یک ناحیه از مغز به صورت ناگهانی متوقف می‌شود یا به شدت محدود می‌شود، که باعث تلف و آسیب دائمی در این منطقه می‌شود. دلیل اصلی سکته مغزی انسداد عروق خونی مغزی است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند لخته خون، خونریزی داخل مغزی، ترشح چربی در دیواره عروق و یا توده‌های خونی دیگر باشد.
بسته به منطقه‌ای که اختلال خونرسانی در آن رخ می‌دهد، علایم و عوارض سکته مغزی متنوع و متفاوت خواهد بود. علائم معمول شامل عدم توانایی در حرکت یا احساس در یک طرف بدن، مشکل در گفتار و فهم، اختلال در بینایی، سردرد شدید، سرگیجه و عدم تعادل می‌باشد.
سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی است و نیاز به تشخیص و مداخله سریع دارد. در صورت مشاهده هرگونه علامت یا عارضه‌ای که ممکن است نشاندهنده سکته مغزی باشد، باید فوراً به مراکز درمانی مراجعه کرده و درمان مناسب را دریافت کنید. زمان بسیار مهم است و هرچه سریعتر تداوم جریان خون به منطقه آسیب دیده برقرار شود، شانس بهبود و کاهش آسیب عصبی بیشتر خواهد بود.
مشاوره و استعلام هزینه مراقبت در منزلمراقبت از بیماران، سالمندان و کودکان در منزل
سکته مغزی چرا اتفاق می افتد؟
سکته مغزی می‌تواند به دلیل یک سری عوامل و شرایط مختلف در افراد رخ دهد. در ادامه، برخی از اصلی‌ترین علل سکته مغزی را برای شما آورده‌ام:
1. لخته خون: این یکی از شایع‌ترین علل سکته مغزی است. لخته های خونی ممکن است در عروق خونی مغز تشکیل شده و منجر به انسداد یا تنگی جریان خون شوند. لخته‌ها معمولاً از دیگر مناطق بدن مانند قلب یا عروق خونی در سایر بخش‌های بدن به مغز منتقل می‌شوند.
2. خونریزی داخل مغزی: خونریزی داخل مغزی نیز می‌تواند باعث سکته مغزی شود. در این حالت، عروق خونی درون مغزی آسیب می‌بینند و خون به صورت ناگهانی درون مغز ریخته شده و فشار را بر سلول‌های عصبی ایجاد می‌کند. این می‌تواند باعث تلف سلول‌های عصبی و آسیب دائمی در مغز شود.
3. توده‌های خونی: توده‌های خونی می‌توانند ناشی از شکست عروق خونی درون مغز باشند. این شکست می‌تواند ناشی از عوامل مانند ضربه به سر، ضعف عروق خونی یا آسیب‌های دیگر باشد. توده‌های خونی می‌توانند به عنوان یک عامل انسدادی عمل کنند و باعث سکته مغزی شوند.
4. آریتمی قلبی: برخی از نوع‌های آریتمی قلبی می‌توانند باعث تشکیل لخته خونی در قلب شوند که با جریان خون به مغز حمل می‌شوند و می‌توانند در عروق خونی مغز مانعی ایجاد کنند.
5. فشار خون بالا: فشار خون بالا (فشار خون بیش از حد) می‌تواند به طور مستقیم عامل سکته مغزی باشد. فشار خون بالا می‌تواند باعث آسیب دیدگی و ضعف عروق خونی شود و در نتیجه احتمال سکته مغزی افزایش یابد.
6. عوامل خطر دیگر: عوامل خطرساز دیگری که ممکن است باعث سکته مغزی شوند عبارتند از: دیابت، چربی بالا در خون (هایپرلیپیدمی)، سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی در خانواده،سابقه سکته مغزی یا حمله قلبی در خودتان یا در خانواده، سن بالا، سابقه آریتمی قلبی، سابقه افتادن در فشار خون، سابقه سیگار کشیدن، چاقی، فعالیت بدنی ناکافی، مصرف الکل بیش از حد، مصرف مواد مخدر، بیماری‌های عروقی مانند آترواسکلروز، بیماری‌های پرخونی و اختلالات خون، بیماری‌های دیابتی، بیماری‌های ایمونولوژیک و التهابی، برخی بیماری‌های خونی مانند بیماری کرومبو، عوامل ریسک مرتبط با سبک زندگی نامناسب مانند تغذیه ناسالم و نداشتن فعالیت بدنی مناسب نیز می‌توانند عواملی باشند که احتمال سکته مغزی را افزایش می‌دهند.
عوامل خطرساز سکته مغزی
بلوک شدن عروق مغزی: بیشتر سکته‌های مغزی به دلیل بلوک شدن یکی از عروق مغزی رخ می‌دهند. این بلوک شدن معمولاً ناشی از لخته خونی است که در عروق مغزی تشکیل می‌شود. لخته می‌تواند در محل تشکیل شده باشد (thrombotic stroke) یا از منطقه دیگری از بدن به مغز حمله کند (embolic stroke).
خونرسانی ناکافی به مغز: سکته مغزی ممکن است ناشی از کاهش خونرسانی به مغز باشد. این می‌تواند به دلیل ضعف عروق مغزی یا فشار خون پایین (hypotension) رخ دهد.
خونرسانی زیاد به مغز: در برخی موارد، سکته مغزی ممکن است ناشی از خونرسانی زیاد به مغز باشد. این موضوع معمولاً به دلیل شکستن یک عروق مغزی یا شرایطی مانند ضربه به سر (traumatic brain injury) رخ می‌دهد.
بیماری‌های عروقی: برخی از بیماری‌هایی مانند آترواسکلروز (Atherosclerosis) که با تجمع چربی و سایر مواد در دیواره عروق خونی همراه است، می‌توانند خطر سکته مغزی را افزایش دهند.
دیابت: افراد دیابتی ممکن است بیشترین خطر سکته مغزی را داشته باشند. دیابت می‌تواند به آسیب رساندن به عروق مغزی و تشکیل لخته خونی منجر شود.
سابقه خانوادگی: اگر در خانواده شما سابقه سکته مغزی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به سکته مغزی برای شما نیز بالاتر خواهد بود.
سابقه سکته مغزی یا TIA: سابقه سکته مغزی یا حمله‌های موقتی اسکیمیک (TIA) (که به عنوان “سکته مغزی موقت” شناخته می‌شوند) می‌تواند نشان دهنده افزایش خطر سکته مغزی در آینده باشد.
سن و جنسیت: خطر سکته مغزی با سن بالا افزایش می‌یابد. علاوه بر این، مردان در مقایسه با زنان بیشتر در معرض خطر سکته مغزی قرار دارند، به خصوص در سنین جوانتر.
چه بیماری‌هایی می‌توانند باعث ضعف عروق مغزی و کاهش خونرسانی به مغز شوند؟
1. آترواسکلروز: این بیماری به تجمع چربی، کلسترول و سایر مواد در دیواره عروق خونی مرتبط است. آترواسکلروز می‌تواند عروق مغزی را بسته کرده و خونرسانی به مغز را کاهش دهد.
2. انسداد عروق: انسداد عروق می‌تواند ناشی از تشکیل لخته خونی، تجمع پلاکت‌ها (خون‌چکانی) یا سایر عوامل باشد. انسداد عروق مغزی می‌تواند منجر به کاهش خونرسانی به مغز و ضعف عروق مغزی شود.
3. بیماری میگرن: بیماری میگرن یا سردرد شقیقه‌ای نیز می‌تواند باعث انقباض و توسعه عروق مغزی شود. این تغییرات عروقی می‌توانند منجر به کاهش خونرسانی به مغز شوند و علائمی مانند سردرد شدید، تاری دید و سختی در تمرکز را ایجاد کنند.
4. بیماری های التهابی عروق: بعضی از بیماری‌های التهابی مانند آرتریت مویی (Giant Cell Arteritis) و واسکولیت (Vasculitis) می‌توانند عروق مغزی را آسیب رسانده و خونرسانی به مغز را کاهش دهند.
5. بیماری های کلیوی: بیماری‌هایی مانند بیماری کلیوی مزمن و نارسایی کلیوی می‌توانند باعث تغییرات در عروق خونی شوند و خونرسانی به مغز را کاهش دهند.
6. بیماری های قلبی: برخی از بیماری‌های قلبی مانند بیماری های صمامی قلب، آریتمی های قلبی و کم خونی قلبی می توانند باعث کاهش خونرسانی به مغز شوند.
7. دیابت: دیابت ممکن است منجر به آسیب رساندن به عروق خونی شود و خونرسانی به مغز را کاهش دهد.
8. بیماری های خونی: برخی از بیماری‌های خونی مانند لوسمی (Leukemia) و لنفوم (Lymphoma) می‌توانند باعث افزایش خطر انسداد عروق مغزی شوند.
تشخیص و درمان این بیماری‌ها بستگی به نوع و شدت آنها دارد. مهم است که در صورت تجربه هرگونه علائم مشکوک مرتبط با ضعف عروق مغزی و کاهش خونرسانی به مغز، به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای شما قائل شود و درمان مناسب مشخص گردد.
علایم شایع سکته مغزی چیست؟
علائم سکته مغزی ممکن است بسته به منطقه مغز که تحت تأثیر قرار گرفته، متفاوت باشند. اما برخی از علائم شایع سکته مغزی عبارتند از:
1. عدم توانایی در حرکت یا احساس در یک طرف بدن: ممکن است شخص نتواند یکی از دستها، پاها، یا هر دو طرف بدن را به طور کامل حرکت دهد یا احساس کند. این عدم توانایی معمولاً در یک طرف خاص بدن رخ می‌دهد.
2. مشکل در گفتار و فهم: شخص ممکن است دچار مشکلات در تلفظ کلمات، سختی در گفتار، یا عدم توانایی در فهمیدن سخنان دیگران شود.
3. اختلال در بینایی: شخص ممکن است دچار تاری دید، کاهش دید در یک یا هر دو چشم، دیدن دو تصویر (دبلینگ) یا کوری یکی از چشم‌ها شود.
4. سردرد شدید: سردرد شدید و ناگهانی، که ممکن است به همراه درد شدید در سر، گردن، یا صورت همراه باشد، می‌تواند نشانه‌ای از سکته مغزی باشد.
5. سرگیجه و عدم تعادل: شخص ممکن است دچار سرگیجه شود و مشکلات در حفظ تعادل و پایداری بدن داشته باشد.
6. تغییرات درونی: ممکن است شخص دچار تهوع، استفراغ، ضعف عمومی، تعریق بیش از حد، یا تنگی نفس شود.
اگر شما یا هر شخصی اینگونه علائم را تجربه می‌کنید، باید فوراً به مرکز درمانی مراجعه کنید چون سکته مغزی وضعیت اورژانسی است و نیاز به تشخیص و درمان سریع دارد.
اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر سکته مغزی
1. حفظ فشار خون سالم: فشار خون بالا (فشار خون بیش از حد) یکی از عوامل خطر مهم برای سکته مغزی است. برای کاهش خطر، باید فشار خون خود را در محدوده سالم نگه دارید. این شامل تغییر در سبک زندگی، رژیم غذایی سالم، و در صورت لزوم مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک است.
2. کاهش چربی خون: سطح بالای چربی‌های خون مانند کلسترول و تری‌گلیسریدها نیز می‌تواند عامل خطر سکته مغزی باشد. مطمئن شوید که رژیم غذایی‌تان حاوی مقادیر مناسبی از چربی و کلسترول باشد و در صورت لزوم با پزشک خود در مورد مصرف داروهای کاهش چربی خون مشورت کنید.
3. تغییر سبک زندگی سالم: سبک زندگی ناسالم شامل عواملی مانند چاقی، بی‌حرکتی، مصرف سیگار و مصرف الکل بیش از حد نیز می‌تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد. تلاش کنید تا وزن مناسب خود را حفظ کنید، فعالیت بدنی منظم داشته باشید، از سیگار و مصرف الکل خودداری کنید و سبک زندگی سالمتری را رعایت کنید.
4. کنترل دیابت: اگر دیابت دارید، حفظ سطح قند خون در محدوده طبیعی و کنترل دیابت به طور کامل می‌تواند خطر سکته مغزی را کاهش دهد.
5. مراجعه به پزشک و معاینات دوره‌ای: مراجعه منظم به پزشک و انجام معاینات دوره‌ای می‌تواند به شناسایی و کنترل عوامل خطر مرتبط با سکته مغزی کمک کند. این شامل بررسی فشار خون، سطح چربی خون، وضعیت دیابت، اندازه گیری ضربان قلب و سایر آزمایشات مرتبط است.
6. مصرف داروها: در صورت تجویز داروهایی برای کنترل فشار خون، چربی خون یا دیابت، باید داروها را به طور منظم و مطابق توصیه پزشک مصرف کنید.
7. آگاهی و آموزش: علائم و نشانه‌های سکته مغزی از جمله علائم ناگهانی از قبیل سختی در حرکت یا ضعف در یک ناحیه از بدن، سختی در صحبت کردن، سردرد شدید و ناگهانی، گیجی، عدم تعادل و سرگیجه و تاری دید را بشناسید و در صورت بروز هر یک از این علائم، بلافاصله به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه کنید.
همچنین، برای کاهش خطر سکته مغزی، ممکن است پزشک شما داروهای ضدپلاکت خون (مانند آسپرین) یا آنتی‌کولسترول تجویز کند. اما همیشه قبل از مصرف هر گونه دارو، باید با پزشک خود مشورت کنید و دستورات و توصیه‌های او را رعایت کنید.
اقدامات اورژانسی در مواجهه با سکته مغزی
سکته مغزی یک وضعیت اورژانسی است که نیازمند اقدامات فوری و شتابزده است. در صورت مشاهده علائم سکته مغزی در شخصی، باید بلافاصله به شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید و نیز شخص را به بیمارستان منتقل کنید. در حالت اورژانسی سکته مغزی، زمان عامل مهمی برای نجات شخص مبتلا است. در زیر اقدامات اورژانسی در برابر سکته مغزی را ذکر می‌کنم:
1. فوراً تماس با خدمات اورژانس: با اورژانس تماس بگیرید و شرح علائم و وضعیت شخص را به صورت دقیق و واضح به اپراتور بیان کنید.
2. علائم شخص را تشخیص دهید: توجه کنید که علائم سکته مغزی ممکن است شامل علائم زیر باشد:
- ضعف یا فلج یک طرف بدن (معمولاً در صورت سکته مغزی یک طرف بدن ضعیف می‌شود)
- سختی در صحبت کردن یا درک کردن
- عدم توازن و یا مشکل در راه رفتن
- سردرد شدید و ناگهانی
- تاری دید یا دوبینی
- سرگیجه شدید و ناگهانی
- از دست دادن هوشیاری
3. عملکرد سریع و فوری: بدون تأخیر، شخص را به بیمارستان منتقل کنید. همچنین برای اطمینان از تأمین هوا و تنفس شخص، اطمینان حاصل کنید که مسیر تنفسی آزاد است و در صورت لزوم با راهنمایی اپراتور اقدام به انجام روش‌های احیای قلب و ریه (CPR) کنید.
4. از حرکت شخص خودداری کنید: شخص راحت بنشیند و از هرگونه حرکت ناگهانی و بیرون آوردن او از محل خودداری کنید. حرکت غیرضروری می‌تواند آسیب‌ها را بیشتر کند.
5. تاریکی و سرپناه فراهم کنید: برای کاهش تحریکات جانبی، محیط را تاریک کنید و سرپناهی برای شخص فراهم کنید.
6. هیچ چیزی به شخص دارو یا غذا ندهید: در سکته مغزی، ممکن است شخص نتواند به درستی بلعیدنوجود دارد و ممکن است از بلعیدن داروها یا غذاها خودداری کند. بنابراین، تا زمان رسیدن پزشکان حرفه‌ای، هیچ چیزی به شخص ندهید.
7. اطلاعات پزشکی: در صورتی که اطلاعات پزشکی مربوط به شخص مبتلا (مثلاً درباره داروهایی که مصرف می‌کند یا بیماری‌هایی که دارد) در دسترس است، آنها را به پزشکان ارائه دهید. این اطلاعات می‌توانند در تشخیص و درمان سریعتر و موثرتر به شخص کمک کنند.
مهمترین نکته در مواجهه با سکته مغزی، شتابزدگی و تماس فوری با خدمات اورژانس است. توجه به علائم، اطلاعات در دسترس و انتقال سریع شخص مبتلا به بیمارستان می‌تواند در افزایش شانس برطرف شدن سکته مغزی و بهبود وضعیت شخص تأثیرگذار باشد.
دوران نقاهت بعد از سکته مغزی
دوران نقاهت بعد از سکته مغزی معمولاً یک مرحله طولانی و چالش‌برانگیز است که نیازمند مراقبت‌های ویژه و تلاش برای بازگشت به حالت عادی است.
۱. بستری در بیمارستان: بعد از سکته مغزی، عموماً بیمار به بیمارستان منتقل می‌شود و در بخش مراقبت ویژه (ICU) یا بخش نقاهت قرار می‌گیرد. در این مرحله، پزشکان و متخصصان بهبودی، از جمله پزشکان عصب‌شناسی و فیزیوتراپیست‌ها، بررسی و مراقبت از بیمار را بر عهده می‌گیرند.
۲. بازیابی عملکرد حرکتی: یکی از هدف‌های مهم در دوران نقاهت، بازیابی عملکرد حرکتی است. فیزیوتراپی و توانبخشی حرکتی می‌تواند به شما کمک کند تا قدرت عضلات را بهبود بخشید، تعادل را تقویت کنید و مهارت‌های راه رفتن و حرکت را بهبود دهید.
۳. بازیابی عملکرد زبانی و صحبت کردن: برخی افراد پس از سکته مغزی ممکن است مشکلات در زمینه صحبت کردن، درک زبان و ارتباط برقرار کردن داشته باشند. توانبخشی گفتاری و زبانی می‌تواند به شما کمک کند تا این مهارت‌ها را بهبود بخشید و توانایی صحبت کردن و درک زبان را بهبود ببخشید.
۴. مدیریت اضطراب و افسردگی: سکته مغزی می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر روحیه و روانشناختی شما داشته باشد. افسردگی و اضطراب معمولاً در این موارد شایع هستند. درمان روانشناختی و مشاوره ممکن است برای مدیریت این احساسات و بهبود روانشناختی شما مفید باشد.
۵. تغذیه سالم و مناسب: تغذیه سالم و مناسب در دوران نقاهت بسیار مهم است. مشاوره تغذیه می‌تواند به شما کمک کند تا رژیم غذایی مناسب را دنبال کنید که عوارض مرتبط با سکته مغزی را کاهش دهد و بهبودی شما را تسریع کندر نهایت، دوران نقاهت بعد از سکته مغزی ممکن است مدت زمانی طولانی به طول بیانجامد و نیازمند صبر، تلاش و حمایت خانواده و تیم درمانی می‌باشد. همچنین، هر فرد ممکن است تجربه‌های متفاوتی در دوران نقاهت داشته باشد، بنابراین مهم است که با پزشک خود در مورد نیازها و توقعات خود صحبت کنید تا برنامه‌ای مناسب برای بازیابی شما تدوین شود.
نقش پرستاران در منزل در بهبود بیماران سکته مغزی
نقش پرستاران در منزل در بهبود بیماران سکته مغزی بسیار مهم و حیاتی است. پرستاران در این حالت به عنوان بخشی از تیم مراقبت در منزل، نقش‌های متعددی را ایفا می‌کنند. در ادامه، برخی از نقش‌های کلیدی پرستاران در بهبود بیماران سکته مغزی در منزل را بررسی می‌کنیم:
1. مراقبت بالینی: پرستاران در منزل مسئولیت مراقبت بالینی بر روی بیمار را دارند. آنها نظارت مستمر بر وضعیت بیمار، اندازه‌گیری و ثبت علائم حیاتی مانند فشار خون، ضربان قلب و تنفس دارند. همچنین، آنها ممکن است داروها را به موقع تجویز کنند، تغییرات درمانی را اعمال کنند و به مدیریت درد و عوارض مربوط به بیماری کمک کنند. آنها همچنین می توانند مراقب علائم جدید یا بدتر شدن علائم باشند و در صورت نیاز آنها را به پزشک گزارش دهند.
2. ارائه مراقبت های شخصی: این شامل کمک به بیماران در حمام کردن، لباس پوشیدن، غذا خوردن و استفاده از توالت می شود.
3. کمک به توانبخشی: پرستاران در منزل می توانند به بیماران در انجام تمرینات توانبخشی که توسط یک متخصص فیزیوتراپ تجویز شده است کمک کنند. این می تواند شامل تمریناتی برای بهبود قدرت، دامنه حرکتی و تعادل باشد.
4. ارائه حمایت عاطفی: سکته مغزی می تواند یک تجربه بسیار دشوار هم برای بیماران و هم برای مراقبین آنها باشد. پرستاران در منزل می توانند با گوش دادن به بیماران، ارائه همدلی و تشویق آنها، حمایت عاطفی ارائه دهند.
5. آموزش به بیماران و مراقبین: پرستاران در منزل می توانند به بیماران و مراقبین آنها در مورد سکته مغزی، نحوه پیشگیری از سکته مغزی دیگر و نحوه مدیریت علائم آموزش دهند.
6. انجام کارهای خانه: پرستاران در منزل می توانند کارهای خانه مانند آشپزی، نظافت و خرید را انجام دهند که ممکن است برای بیماران سکته مغزی که برای انجام این کارها مشکل دارند دشوار باشد.
در کل، نقش پرستاران در منزل در بهبود بیماران سکته مغزی بسیار حائز اهمیت است. آنها با ارائه مراقبت بالینی، مدیریت تغذیه، مدیریت کاربردهای پزشکی، آموزش و آگاهی بخشی و حمایت روانی و اجتماعی، بهبود و راهبردی مؤثر برای بهبودی بیماران سکته مغزی در محیط خانگی فراهم می‌کنند.
پرستاران در منزل نقش حیاتی در بهبود بیماران سکته مغزی ایفا می کنند. آنها می توانند مراقبت های ضروری را ارائه دهند، به بیماران در بازگشت به استقلال کمک کنند و از بار مراقبین کمک کنند.
مزایای استفاده از پرستار در منزل برای بیماران سکته مغزی
بهبود کیفیت مراقبت: پرستاران در منزل می توانند مراقبت های فردی و متمرکز را ارائه دهند که ممکن است در یک مرکز توانبخشی یا محیط بیمارستانی امکان پذیر نباشد.
افزایش ایمنی: پرستاران در منزل می توانند به کاهش خطر عفونت و سایر عوارض کمک کنند که ممکن است در یک محیط مراقبتی بهداشتی رخ دهد.
آرامش خاطر بیشتر: دانستن اینکه یکی از عزیزان شما توسط یک پرستار مراقبت می شود که به او اهمیت می دهد و از او مراقبت می کند، می تواند برای شما آرامش خاطر زیادی ایجاد کند.
بهبود استقلال: پرستاران در منزل می توانند به بیماران در بازگشت به استقلال و انجام فعالیت های روزانه خود تا حد امکان کمک کنند.
کاهش بار مراقبین: مراقبت از یک فرد مبتلا به سکته مغزی می تواند طاقت فرسا باشد. پرستاران در منزل می توانند به مراقبین در انجام وظایف خود و صرف زمان برای خود کمک کنند.
سوالات مهم برای استخدام پرستار در منزل برای یک بیمار سکته مغزی
استخدام یک پرستار در منزل برای یک بیمار سکته مغزی می‌تواند بهبود کیفیت زندگی و مراقبت از بیمار کمک کند. در زیر، به برخی از سوالات مهم که باید در استخدام پرستار در نظر گرفته شوند، اشاره خواهم کرد:
۱. تجربه و مهارت: پرستار باید تجربه و مهارت کافی در مراقبت از بیماران سکته مغزی داشته باشد. سوابق کاری و تحصیلات پرستار قبلی را بررسی کنید و مطمئن شوید که توانایی لازم برای مراقبت از بیمار را دارا باشد.
۲. آموزش: مطمئن شوید که پرستار با آموزش‌های لازم در زمینه مراقبت از بیماران سکته مغزی آشنا است. این آموزش‌ها می‌توانند شامل تشخیص نشانه‌های بحرانی، تغذیه مناسب، تمرینات فیزیکی و مراقبت از پوست و بدن باشند.
۳. توانایی ارتباطی: پرستار باید توانایی برقراری ارتباط مؤثر با بیمار و خانواده را داشته باشد. بیماران سکته مغزی ممکن است دچار مشکلات صحبت کردن یا بیان نیازهای خود شوند، بنابراین پرستار باید توانایی در فهمیدن نیازهای غیربالقوه بیمار را داشته باشد.
۴. توجه به جزئیات: پرستار باید دقت و توجه کافی به جزئیات داشته باشد. این شامل رعایت دستورات پزشکی، تجویز داروها، تعویض بستر و تغییرات در وضعیت بیمار می‌شود.
۵. انعطاف‌پذیری زمانی: بیماران سکته مغزی نیاز به مراقبت ویژه‌ای دارند و شرایط آنها ممکن است به طور غیرمنتظره تغییر کند. پرستار باید توانایی انعطاف‌پذیری زمانی داشته باشد و به برنامه‌ها و نیازهای بیمار پاسخگو باشد.
۶. مدیریت استرس: پرستار باید توانایی مدیریت استرس را داشته باشد. مراقبت از بیمار سکته مغزی ممکن است مستلزم رسیدگی به شرایط فوری و ناگهانی باشد. پرستار باید در مواجهه با این شرایط استرس زیادی را تحمل کرده و به درستی عمل کند.
۷. احساس راحتی با پرستار : مهم است که پرستاری را پیدا کنید که هم شما و هم بیمار شما با او راحت باشید و از سطح مراقبتی که ارائه می دهد اطمینان داشته باشید.
در صورت نیاز به پرستار در منزل، بسته به شرایط و میزان ناتوانی فرد، می توانید از خدمات پرستاری ویژه موسسه ما کمک بگیرید و با توجه به نیاز و میزان خدماتی که از پرستار انتظار دارید؛ پرستاری مناسب با شرایط خود استخدام نمایید. ما در تمام لحظات در کنار شما و فرد بیمارتان خواهیم بود، تمامی همکاران ما در این مجموعه، دانش کافی نسبت به نحوه رفتار با این افراد در شرایط خاص را داشته و یا مدارک علمی در این زمینه کسب کرده اند.
مراقبت حرفه‌ای در منزل از طریق خدمات پرستاری حرفه‌ای ، یک نیاز بسیار مهم برای افرادی است که نیاز به مراقبت و پرستاری در محیط خانه خود دارند. خدمات پرستاری در منزل شامل مراقبت در شیفت‌های شبانه‌روزی، نگهداری و پرستاری از افراد با شرایط خاص و ویژه است. این خدمات توسط کادری مجرب و حرفه‌ای ارائه می‌شود که به طور مستمر آموزش‌های لازم را دریافت کرده‌اند.
ما در موسسه آسایش فردا (کیان مهر) در تلاش هستیم به استخدام نیروهای حرفه ای و متخصص ، پرستاری از افراد با شرایط خاص و یا بیمار، شما را تسهیل و تسریع نماییم. جهت دریافت خدمات می توانید با شماره های تماس درج شده در سایت ارتباط بر قرار نمایید و مشخصات پرستاری که نیاز دارید را مشخص کنید تا در کمترین زمان ممکن پرستار مورد نظر به منزل شما اعزام گردد.
شماره تماس جهت مشاوره رایگان : 02188975991